Epoka e lumturisë, periudha e kalifëve të drejtë, koha e Omer bin Abdulazizit dhe tre shekujt e parë të Perandorisë Osmane, janë të mbushur plotë me shembuj të qytetërimit të virtyteve që u ngrit prej moralit të tij dhe, në të njëjtën kohë edhe të qytetërimit tonë (Osman).
Qytetërimi ynë, me arkitekturën e tij, me letërsinë, vakëfet, komplekset rreth xhamive, institucionet bamirëse, teqetë të cilat ishin si qendra të rehabilitimit shpirtëror dhe më e rëndësishmja, me njerëzit që edukoi, njerëzit e shërbimit dhe njerëzit e vakëfit, është një qytetërim i jashtëzakonshëm